zondag 11 december 2011
Opa en oma in Uganda!!
zaterdag 3 december 2011
Kerstfeest!
Er werden verschillende dansen gedaan vanuit verschillende ugandeze stammen. Echt super mooi om te zien hoe de kinderen dat doen en er zit echt talent tussen!
dinsdag 22 november 2011
God is goed!
We zijn bij elkaar gekomen in de kerk en na een tijd samen bidden en zingen werd iedereen weer wat rustiger. Het was bijzonder om gelijk na zulk nieuws bij elkaar te komen en samen God te zoeken voor het leven van Pita. Aan het einde van de avond kregen we een telefoontje dat Pita stabiel was en dat ze de volgende ochtend geopereerd zou worden om de splinters uit haar hoofd te verwijderen.
De volgende dag zijn we van alles gaan regelen. Piet en Pita hadden niets meer, geen geld, telefoons, kleding, paspoorten, etc. Na overleg hebben we samen besloten om Arnout (een Nederlander die hier net als ik voor onbepaalde tijd werkt) naar Johannesburg te laten gaan. Hij kon zo alles meenemen wat ze nodig hadden en hen ook bijstaan in het regelen van alles wat er geregeld moest worden. Die dag stond dus verder in het teken van regelen wat Arnout mee moest nemen en wat er nog gedaan moest worden. Bijzonder om te merken deze dag vond ik dat er zo’n eenheid was onderling. Geweldig om zo samen te mogen werken in zo’n situatie.
Ook hebben we met alle kinderen tekeningen gemaakt die Arnout mee kon nemen voor Piet en Pita. Het was goed voor de kinderen om zo met elkaar toch iets voor papa en mama te kunnen doen en het was ontroerend om te lezen wat sommige kinderen op hun papier schreven. Heel mooi!
Die dag werd Pita ook geopereerd, een toch wel risicovolle operatie, maar gelukkig kregen we eind van de dag bericht dat ze goed door de operatie heen gekomen was. Ook in de afgelopen dagen bleven goede berichten komen. Pita is van de intensive care af en is nu verder aan het opknappen.
Gisteren (zondag) hadden we ’s middags een kerkdienst met elkaar, wat we altijd hebben op zondagmiddag. Het was mooi om zo bij elkaar te mogen komen en samen God te danken en te prijzen voor wat Hij heeft gedaan. We zijn dankbaar voor het leven van Piet en Pita en dankbaar dat ze al zo aan het opknappen is. De dokters zijn er verbaast over! :-)
Suzannah en ik hebben de afgelopen dagen doorgebracht in het huis van Piet en Pita. Zij hebben een aantal kinderen daar wonen en ook de nieuwe kinderen blijven daar eerst een tijdje voordat zij het kinderhuis in gaan. De auntie die voor de kinderen zorgde tijdens hun afwezigheid was behoorlijk overstuur woensdagavond en het leek geen goed idee om haar alleen bij de kinderen te laten. Dus heb ik Suzannah uit bed gehaald en zijn we daar gaan slapen om haar te ondersteunen. Ook het weekend door zijn we daar geweest om er ook gewoon voor de kids te zijn.
Auntie Jesca is nu gelukkig weer lekker zichzelf en vanavond gaan we dus weer een nachtje in onze eigen bedden slapen, wat ook wel weer goed is. Voor Suzannah was het best intensief om daar te slapen en te zijn, dus zij zal ook zeker genieten van ons eigen huisje.
Verder is het afwachten hoe alles gaat lopen. Voorlopig zullen Piet en Pita nog in Zuid-Afrika blijven. Ze hebben een behoorlijk trauma opgelopen door alles wat er gebeurd is. Dus dat is ook echt een gebedspunt, dat ze alles een plekje kunnen geven en kunnen herstellen.
De afgelopen weken is de Noah’s Ark family uitgebreid met twee nieuwe jongetjes. Op 6 november is Hosea bij ons gekomen. Dit jochie werd door zijn moeder verlaten omdat zijn vader weigerde haar te helpen. Zijn vader en stiefmoeder wilden hem ook niet, zij hebben hem mishandeld en verwaarloosd tot de buren de politie hebben ingeschakeld en toen is hij door hen uit huis gehaald en naar Noah’s Ark gebracht. Het kleine manneke dat waarschijnlijk anderhalf jaar oud is, is erg ondervoed, ziek, bang en hij zit onder de littekens en wondjes. Hier in Noah’s Ark heeft hij een nieuwe naam gekregen en een geboortedatum. Hij krijgt nu de zorg, liefde en aandacht die hij gewoon verdiend! Een heerlijk jochie is het en het is super om hem te zien opbloeien! Zodra je bij hem in de buurt bent steekt hij z’n handjes naar je uit en hij vindt het heerlijk om geknuffeld te worden!!
Een dag later kregen we weer bericht van de politie. Een jongetje van 2 maanden oud had hulp nodig. Hij is toen hij twee weken oud was gevonden op straat door een vrouw, zij heeft anderhalve maand voor hem gezorgd, maar zag het toen toch niet meer zitten en heeft hem naar de politie gebracht. Bij ons heeft hij de naam Kaireh gekregen. Hij moest eerst even wennen aan de voeding, maar gelukkig gaat het goed met hem en kan hij heerlijk naar je lachen als je tegen hem kletst.
Thomas en Suzannah vinden het wel gezellig zo'n lieve baby!
Lieve groet vanuit Uganda!
Reny en Suzannah
zaterdag 22 oktober 2011
Suzannah is 6 jaar!!
maandag 17 oktober 2011
Tandartsen op Noah's Ark
zondag 25 september 2011
De weken vliegen voorbij!
Het gaat goed met de meiden! Daarom nu deze twee foto's voor jullie om even te laten zien hoe het met Fleur en Roos gaat! Zoals je ziet, twee heerlijke babies!!Hier een foto van de babies tijdens hun drinkmoment! De oudere babies krijgen rond 4 uur 's middags een tuitbeker limonade en een biscuitje erbij. De kinderen weten het precies, als de aunties zeggen dat het tijd is om te drinken gaan ze allemaal netjes zitten en wachten op hun beker! Er zijn een aantal weken geleden een aantal van de oudste babies doorgegaan naar de peuters, maar toch is er nog een grote groep babies (zo'n 20 kids)met alle nieuwe kleintjes er weer bij. Deze week waren de meiden van de babies en de peuters die wat langer haar hebben aan de beurt om ingevlochten haren te krijgen. Het blijft een leuk gezicht die koppies! Hier een foto van Jedidja en daaronder Dorothy en Michaela! Heerlijke meiden alledrie!
We hebben momenteel twee kinderen die met hun benen in het gips lopen, niet omdat ze gevallen zijn, maar om hen te helpen hun voetjes recht te krijgen. Bij beide stonden de voeten zo scheef dat het zo niet gaat lukken om te leren lopen, dus hebben ze nu voor een periode hun beide benen in het gips in de hoop dat dit helpt om hun voetjes recht te laten groeien en ze dus na die periode kunnen gaan leren lopen! De eerste dagen was het wel even afzien voor Danny en Damaris, maar nu zijn ze gelukkig wat gewend en zijn ze ook gewoon weer lekker vrolijk!
Afgelopen vrijdag hebben Mable en Hope een nachtje bij ons geslapen! Twee meiden van 11 jaar! Vrijdagavond zijn we met z'n vieren naar de weg gelopen (zo'n 20 minuten) om daar gezellig rolex en een flesje frisdrank te gaan eten! Een rolex is een chapatti (soort pannenkoek) met een gebakken ei met tomaat en kool erin. Een heerlijke traktatie dus! Suzannah vond het helemaal geweldig om aan de hand van de twee meiden naar de weg te lopen! 's Avonds heb ik nog gezellig met de meiden film gekeken en natuurlijk moest er toen in bed nog uitgebreid gekletst worden, dat hoort erbij als je 11 bent hè!
maandag 19 september 2011
Kabaka op bezoek bij Noah's Ark
Vrijdagochtend was er al vroeg beweging op het terrein, de Kabaka zou om 9 uur komen en volgens de berichten was deze man toch echt een punctuele ugandees. De kinderen werden vast in de rijen langs de weg gezet met zelfgemaakte vlaggetjes en ondertussen kwamen er nog heel wat bezoekers de poort binnen. Alleen mensen met een toegangskaart konden die dag de poort binnen komen, maar dat waren er wel heel wat. Ook liep er die dag behoorlijk wat extra politie en beveiliging op het terrein rond om alles in goede orde te laten verlopen, dus er was een behoorlijke drukte!
De laatste bezoekers kwamen echter gerust nog om 11 uur de poort binnen lopen, want tja, zo blijkt maar weer, ugandezen houden zich toch echt niet aan de tijd! :-)
Om half 12 was het dan eindelijk zover, de Kabaka kwam eraan! Met luid getoeter reden de auto's het terrein op en vooral ook luid getoeter kwam er van alle boda boda's (taxibrommers) die achter de Kabaka aan waren gereden. Helaas voor hen mochten zij het terrein niet op en dat vonden ze toch wel even jammer!
De Kabaka heeft een rondleiding gekregen over het terrein. Ook is hij even in het kinderhuis geweest en bij de kliniek werd natuurlijk een speciale stop gemaakt. Daar waren ook alle moeders uitgenodigd die in onze kliniek een baby hebben gekregen in de afgelopen twee jaar. Bijzonder om al deze kinderen met hun moeders te zien, de moeders waren allemaal mooi aangekleed in traditionele kleding, dus een heel mooi gezicht was dat! De Kabaka heeft twee kinderen druppels gegeven, een inenting tegen polio. En hij heeft de tweede fase van de kliniek officieel geopend. Een groep kinderen van de school heeft een lied gezongen hier, wat erg mooi was!
Daarna heeft de Kabaka nog bij de school gekeken en heeft daar even gezeten waar ook het ugandeze volkslied en het volkslied van de Baganda werd gezongen. Na een paar hele korte toespraakjes was het de hoogste tijd voor de Kabaka om weer te gaan en is hij weer in z'n auto gestapt en onder luid getoeter de poort uitgereden.
Leuk en bijzonder om zo'n bezoek mee te mogen maken! Voor de kinderen was het natuurlijk ook erg bijzonder en waren ze de hele week al enthousiast ervoor. Helaas voor een heel aantal van vooral de kleuters had de Kabaka niet echt bijzondere kleding aan waardoor veel van hen niet eens door hadden wie nou eigenlijk de Kabaka was! Of Bakaka zoals sommigen zeiden! :-)
Maar al met al is het bijzonder mooi dat kinderen die zijn weggegooid bezocht worden door een koning; from nobody to somebody zeggen we dan maar!
Hieronder wat foto's om een indruk te krijgen van het bezoek van de Kabaka!